Συνέντευξη: "Ο Τεχνοκράτης"

Συνέντευξη: "Ο Τεχνοκράτης"

Συνέντευξη του Θεόδωρου Καράογλου, Βουλευτή Β' Περ. Θεσσαλονίκης στον Δούκα Δούκα για το περιοδικό "Hellenic Lobby"


Τον πρωτοσυνάντησα σ' ένα χώρο με πολύ κόσμο. Μου μίλησε σαν να με γνώριζε από παλιά. Open-mind πολιτικός, άμεσος και οικείος. Είναι πολύ δύσκολο να μην τον συμπαθήσεις.


Κύριε Θεόδωρε Καράογλου. Εκλέγεστε κατ' επανάληψη Βουλευτής στη Β' Θεσσαλονίκης. Και η εκτίμηση των πολιτών είναι ότι θα συνεχίσετε να εκλέγεστε: Πώς εξηγείτε αυτή την εμπιστοσύνη των πολιτών και τι σημαίνει για σας η πολιτική;

Κύριε Δούκα, στην πολιτική, ειδικά όπως σήμερα διαμορφώνεται το τοπίο με επικοινωνιακούς όρους, εύκολα γίνεσαι αναγνωρίσιμος. Δύσκολα όμως κερδίζεις την εμπιστοσύνη του κόσμου. Χρειάζεται ειλικρίνεια, αγώνας και καθημερινή επαφή ώστε οι πολίτες να βιώσουν το πραγματικό ενδιαφέρον του πολιτικού. Θέλει όμως και προτάσεις και απόψεις ώστε ο πολίτης να μπορεί να βρει τις λύσεις στα προβλήματα που τον απασχολούν. Αυτό είναι και για μένα πολιτική. Η διαρκής προσπάθεια για εξεύρεση λύσεων και την ανάπτυξη του τόπου μου. Πολιτική είναι η συμμετοχή, η επικοινωνία, η συνεργασία, η κοινή προσπάθεια και το αποτέλεσμα που κάνει τη ζωή μας καθημερινά καλύτερη.

Έχετε εργασθεί σε ένα κλάδο που ασχολείται με τα Οικονομικά του Κράτους και κατά γενική ομολογία, είστε ένας έντιμος πολιτικός που εξακολουθεί να ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη της Πατρίδας. Πιστεύετε ότι είναι αρκετά τα οικονομικά μεγέθη, για να θεωρηθεί καλή μια οικονομική πολιτική;
Θα ανατρέξουμε στη ρήση του αείμνηστου Γεωργίου Παπανδρέου πως στην Ελλάδα ευημερούν οι αριθμού και δυστυχούν οι πολίτες. Εν πολλοίς είχε δίκαιο. Η κυβέρνηση της ΝΔ εφαρμόζει οικονομική πολιτική με κοινωνική ευαισθησία. Με συνετά και όχι λαϊκίστικα μέτρα κατάφερε πρώτα να εξυγιάνει τους δημοσιονομικούς δείκτες, όπως πιστοποιεί και η έξοδος της ελληνικής οικονομίας από την επιτήρηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, και πλέον είναι η ώρα για τους πολίτες. Εφαρμόζει ήδη μέτρα για την στήριξη των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων όπως το Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής, οι αυξήσεις σε επιδόματα ανεργίας, σε ΕΚΑΣ και συντάξεις ΟΓΑ, στους μισθούς των στρατιωτικών, το νέο φορολογικό πλαίσιο και μια σειρά άλλων στοχευμένων δράσεων αποδεικνύουν πως η κυβέρνηση νοιάζεται και για την οικονομία των αριθμών και για τους πολίτες.

Η γενιά των 700 ευρώ, οι νέοι των 25-30 ετών, αισθάνονται εγκλωβισμένοι λόγω έλλειψης ευκαιριών. Δεν υπάρχουν, λένε, θέσεις εργασίας που να ανταμείβουν την γνώση. Που θα αποδίδατε ευθύνες για αυτό;
Στην ελεύθερη οικονομία δεν χωρούν ευθύνες. Απαιτείται γνώση και εξειδίκευση για την δημιουργία ενός ανταγωνιστικού «προϊόντος» στο διεθνοποιημένο οικονομικό περιβάλλον. Οι νέοι έχουν κάθε δίκαιο να διαμαρτύρονται διότι αναμφίβολα σπουδές με μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς τίτλους δεν μπορεί να αμείβονται με 700 ευρώ. Η απάντηση είναι όχι όροι και όρια, αλλά γνώση και διαμόρφωση μιας ελκυστικής και ανταγωνιστικής οικονομίας που θα φέρει επενδύσεις και θα δημιουργήσει νέες δουλειές και νέες θέσεις εργασίας.

Το ασφαλιστικό έχει την ιδιομορφία να είναι ταυτόχρονα πρόβλημα επιστημονικό-τεχνοκρατικό και πρόβλημα ευρύτατα κοινωνικό και πολιτικό. Οι πολιτικοί και τα συνδικάτα γνωρίζουν και είναι σε θέση να αντιληφθούν την επιστημονική και τεχνοκρατική διάσταση;
Το σίγουρο είναι πως το αντιλαμβάνονται οι πολίτες και αυτό, διότι πάντα η κοινωνία βρίσκεται ένα βήμα μπροστά, ζητάει τη λήψη μέτρων. Αυτοί που δεν θέλουν να καταλάβουν, όπως όσοι υπηρετούν μικροπολιτικά και συντεχνιακά συμφέροντα, θα μείνουν πίσω από τις εξελίξεις, θα τους αφήσει πίσω τους η κοινωνία.


Σχετικά με το Σκοπιανό, κ. Καράογλου. Από το 1992 είμαστε ακόμα στο ίδιο σημείο, σε αναζήτηση λύσης στην υπόθεση του ονόματος. Ως Μακεδόνας Βουλευτής, τι θα συστήνατε στην Κυβέρνηση να πράξει;
Η κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή πράττει το σωστό. Με σύνεση και όχι ακρότητες. Διακηρύσσει με αποφασιστικότητα πως η ΠΓΔΜ δεν θα μπει σε ΝΑΤΟ ή Ε.Ε. δίχως να δείξει διάθεση συνεργασίας, χωρίς να λυθεί το θέμα της ονομασίας με δικά τους βήματα πίσω, διότι εμείς έχουμε δείξει την καλή μας θέληση στην πράξη. Έχω εμπιστοσύνη στον Μακεδόνα πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή για τους χειρισμούς στο θέμα αυτό.

Το 2008 μπορεί να χαρακτηρισθεί έτος σημαντικών μεταρρυθμίσεων στον λιμενικό τομέα της χώρας. Τι προσδοκούμε και τι θα γίνει με τους εργαζόμενους;
Να μιλήσουμε για τον ΟΛΘ: Κατ' αρχήν να ξεκαθαρίσουμε πως δεν πρόκειται για ιδιωτικοποίηση, αλλά παραχώρησε σε ιδιώτη στρατηγικό επενδυτή τον Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ): Ο ιδιώτης θα ολοκληρώσει υποδομές με επενδύσεις της τάξης των 950 εκατ. ευρώ και κυρίως θα φέρει μαζί του πελάτες, μεγάλες διεθνείς εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο χώρο των ναυτιλιακών μεταφορών. Αυτό σημαίνει ενίσχυση της τοπικής οικονομίας αλλά και της γεωστρατηγικής σημασίας του λιμανιού. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να ανησυχούν διότι έχει ληφθεί μέριμνα ώστε να μην χάσουν κανένα δικαίωμά τους εργασιακό ή ασφαλιστικό, με ένα πλέγμα μέτρων που αφορά εθελούσια έξοδο, μετατάξεις στο δημόσιο ή διασφάλιση της εργασίας τους στον ιδιώτη με τα ίδια δεδομένα.

Επισημαίνεται ότι το χωροταξικό και η απελευθέρωσης της ενέργειας είναι τα δύο αναγκαία βήματα της Κυβέρνησης. Συμφωνείτε με την επισήμανση αυτή;
Το χωροταξικό σχέδιο είναι η βασική προϋπόθεση της ορθολογικής ανάπτυξης. Η απελευθέρωση της ενέργειας προωθείται με στόχο να λειτουργήσει και σε αυτόν τον τομέα ο ανταγωνισμός όπως στις τηλεπικοινωνίες που αποδείχθηκε πως είναι προς όφελος των καταναλωτών.

Τι φταίει για την ασυγκράτητη πτώση της βιομηχανίας του βορειοελλαδικού τόξου; Πώς βλέπετε να σταματά αυτή η πτώση;
Τα δεδομένα μεταβάλλονται διαρκώς. Ο ανταγωνισμός είναι σκληρός και η Ελλάδα από χώρα φθηνού εργατικού κόστους πρέπει να γίνει χώρα ποιότητας, πρωτοπορίας, εξαγωγής γνώσης. Είναι η ώρα της ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας στη βόρεια Ελλάδα με έμφαση σε νέες μορφές, όπως η καινοτομία, η ενέργεια, οι μεταφορές. Το μοντέλο της Ζώνης Καινοτομίας δείχνει το δρόμο για τη χώρα μας και ειδικά τη Βόρεια Ελλάδα. Με αξιοποίηση γνώσης, πλεονεκτημάτων και ισχυρά κίνητρα και στροφή σε νέους ανταγωνιστικούς και σύγχρονους επιχειρηματικούς τομείς όπου μπορούμε να είμαστε πρωταγωνιστές.